اصلاً فرض می کنیم که زندگی لطفیست که خدا در حق ما انجام داده.
قبول داری که وقتی کسی به تو لطف می کند، تو می توانی آن را قبول یا رد کنی دیگر؟
خوب!
تکلیف آدمی که دیگر این لطف را نمی خواهد چیست؟
چرا باید برای این انتخاب سرزنش شود؟
.
.
.
.
.
.
من حق خودکشی را برای انسان محفوظ می دانم.
قبول داری که وقتی کسی به تو لطف می کند، تو می توانی آن را قبول یا رد کنی دیگر؟
خوب!
تکلیف آدمی که دیگر این لطف را نمی خواهد چیست؟
چرا باید برای این انتخاب سرزنش شود؟
.
.
.
.
.
.
من حق خودکشی را برای انسان محفوظ می دانم.
۵ نظر:
عکسش بسیااار همذات پندارانه س با مطلب. اما جگر، بیا جور دیگری بهش فکر کنیم. بیا به چیزهایی فکر کنیم که از دستمون بر میاد. همینه که هس! می خواستیم قبول نکنیم، همانا رموز نهفته ای که در سطح فهم ما نیست بعدا بفهمیم شاید سر عقل آییم و هر آنچه که در کتاب های بینش اسلامی و معارف زیبای دانشگاه می خوانید. خلاصتا وقتی شاید فردا من نباشم، تو نباشی، ارزش این درگیری ها نداره، بالاخره روزی می رسه که نیستیم.
و من متشکرترم که قهرمانانه برگشتی برای آپ کردن
جقدر عمیق...
و زیبا!
و من نیز از شما حمایت به عمل می آورم
در ضمن یکی بود می گفت : خداوند در یک دنیا قبل ِ این دنیا از ما اجازه گرفته که آیا وکیلم شما را بفرستم اون دنیا یعنی این دنیا و ما گفتیم بفرست آقا بفرست .
و سوالی که پیش می آید این است که آیا خداوند قبل از اینکه بخواهد از ما سوالی بپرسد ما را آفریده است ، قبل از اینکه ما را بیافریند چگونه پرسید آقا بیافرینمت یا نه ؟
ارسال یک نظر